Grzybica Kamienna
Â
Ta choroba pszczela jest szczegĂłlnie groĹşna, poniewaĹź jest dotyczy ona zarĂłwno pszczóŠrobotnic, czerwiu, trutni, matki pszczelej jak i przczelarza. Jest ona wywoĹywana przez zarodniki grzybĂłw. Zarodniki sÄ bardzo lekkie i przy przeglÄ dach zakarzonych uli, unosza siÄ w powietrzu, atakujÄ c bĹony Ĺluzowe oczu, gardĹa. Grzyby wystÄpujÄ w glebie, wodzie, na pylnikach i nektarnikach kwiatĂłw.
Grzybica kamienna wystÄpuje gĹĂłnie wczesnÄ wiosnÄ . Szerzeniu siÄ grzybicy sprzyja wilgotna, deszczowa pogoda. Pnie umieszczone w zaciemnionym miejscu Ĺatwiej zapadajÄ na grzybicÄ. Zakarzeniu ulegajÄ pszczoĹy i czerw zarĂłwno zasklepiony i niezasklepiony. Do zakaĹźenia pszczóŠdochodzi zazwyczaj drogÄ pokarmowÄ . WewnÄ trz zaatakowanego czerwiu grzyb rozwija siÄ akatkujÄ c przewĂłd pokarmowy a póşniej narzÄ dy wewnÄtrzne. Najpierw grzybnia porasta przedniÄ czÄĹÄ czerwiu, powoli przejmujÄ Ä resztÄ ciaĹa czerwiu. Zaatakowany grzybem czerw twardnieje, zmieniajÄ c siÄ w twardÄ masÄ, najpierw szaroşóĹtÄ powoli przechodzÄ Ä do koloru czarnego. MumiÄ czerwiu i komĂłrkÄ plastra pokrywa şóĹtozielony koĹźuch z zarodnikami grzyba. KolejnÄ charakterystycznÄ cechÄ przy tej chorobie jest dzwiÄk jaki wydaje plaster z zasklepionym czerwiem, ktĂłry po potrzÄ ĹniÄciu “dzwoni”. Pszczoly po odsklepieniu takiego plastra Ĺatwo usuwajÄ mumiÄ pszczóŠz plastra i moĹźna je spotaÄ na dennicy ula i wylotku. Najskuteczniejszcze jest jednak badanie laboratoryjne.
Leczenie grzybicy kamiennej
Jedna ze skuteczniejszych metod leczenia tej choroby jest przesiedlenie chorych rodzin na wÄzÄ do odkaĹźonych uli. Choroba teĹź mozÄ ustÄ piÄ po wystÄ pieniu porzytkĂłw bÄ dz podkarmieniu rodzin pszczelich i ociepleniu rodzin. Niestety po takim dziaĹaniu choroba czÄsto powraca.
Po pojawieniu siÄ tej choroby i przesiedleniu rodziny pszczelej na wÄzÄ, caĹy sprzÄt pszczelarski i samo pasieczysko naleĹźy odkaziÄ. Zarodniki grzybicy kamiennej ginÄ po zastosowaniu ĹrodkĂłw dezynfekujÄ cych lub temperatury powyĹźej 60 o C.
W zapobieganiu tej chorobie polega na utrzymywaniu silnych rodzin, odpowiedniej wielkoĹci gniazdo dostosowane do siĹy rodziny, nie powodujÄ ce zaziÄbienia czerwiu. Ule powinny byc ustawione w miejscach nasĹonecznionych i suchych. DuĹźÄ rolÄ odgrywa rĂłwnieĹź utrzymanie odpowiedniej higieny na pasiece.
Â
UWAGA! MIĂD POCHODZÄCY OD CHOREJ RODZINY NIE NADAJE SIÄ DO SPRZEDAĹťY I KONSUMPCJI.