Warroza

Warroza

Warroza jest chorobą pszczół która występuje obecnie we wszystkich pasiekach w kraju. Wywołuję ją roztocz Varroa destructor.. Warroza jest chorobą czerwiu, pszczół dorosłych, robotnic, trutni i matek pszczelich. Choroba ta podlega zgłoszeniu do lekarza weterynari i jest zwalczana z urzędu jako jedna z niewielu chorób pszczelich w Polsce.

Biologia Warrozy

Warroza jest jest wywoływana przez roztocz varroa destructor, kiedyś myloną z varroa jcobsoni. Zarówno osobniki męskie jak i żeńskie są groźne dla pszczół, lecz obecna wiedza pszczelarska i badania wykazują że to Samice są największym zagrożeniem dla pszczół. Dlaczego? Już wyjaśniamy.

Warroza rozmnaża się tylko na czerwiu pszczelim. Na około 2-3 dni przed zasklepieniem komórki pszczelej  w której znajduje się czerw, samica warrozy wchodzi do komórki i zaczyna składać jaja. Badania wykazują że najpierw samica składa jajo męskie, następnie wszystkie pozostałe jaja warrozy są już żeńskie. Przyjmuje się obecnie że samica składa około 5 do 6 jaj w komórce pszczelej i od 6 do 7 w komórce trutowej. Samiec nigdy nie opuszcza komórki pszczelej a po zapłodnieniu samic w komórce ginie. Samice warrozy natomiast po osiągnięciu dojrzałości, około 12 dni, opuszczają komórki z czerwiem by rozmnażać się dalej i pożywiać na pszczołach.

Objawy choroby

• Obecność martwych samic pasoĹźyta moĹźemy stwierdzić na dennicy ula wczesną wiosną, przy przeglądzie rodziny.
• Obecność tego pasoĹźyta moĹźemy stwierdzić w odsklepionych komĂłrkach czerwiu, głównie trutowego, bowiem na nim rozwija się warroza w okresie od maja do lipca
• W drugiej części sezonu moĹźemy zauwaĹźyć pasoĹźyta na pszczołach robotnicach i trutniach. Świadczy to o intensywnym rozwoju pasoĹźyta i jest wskazĂłwką do jak najszybszego podjęcia leczenia rodziny pszczelej. 
• Jeśli wśrĂłd naszych pszczół zauwaĹźymy pszczoły bez skrzydeł lub pszczoły z powaĹźnie zdeformowanymi skrzydłami świadczy to o bardzo powaĹźnym poraĹźeniu rodziny pszczelej.
• W rodzinach nie leczonych lub leczonych za późno, pasoĹźyt ten doprowadza do całkowitego zniszczenia całej rodziny pszczelej.

Leczenie Warrozy

Najbardziej odpowiednim terminem do leczenia pszczół i eleminacji Warrozy jest czas po ostatnim miodobraniu. Nie naleĹźy jednak odwlekać leczenia na zbyt późny termin. W trakcie całego sezonu pasiecznego moĹźemy odymiać nasze pszczoły róşnego rodzaju ziołami (mięta, wrotycz…) co stanowi naturalny sposĂłb na walkę z tym pasoĹźytem.   NiektĂłrzy pszczelarze czekając na miĂłd wrzosowy czy spadziowy, odwlekają leczenie na ostatnią chwilę, co spowodować moĹźe bardzo silne poraĹźenie i osypanie się rodziny przez lub w trakcie zimowli. Przy odymianiu w celu eliminacji duĹźej ilości pasoĹźyta dymić Apiwarolem naleĹźy 3 lub 4 razy co 4-7 dni. Wskazane jest rĂłwnieĹź odymienie rodziny późną jesienią 1-2 razy. Stosując popularne wśrĂłd pszczelarzy paski naleĹźy pamiętać aby nie zostawiać ich na zimę w ul, gdyĹź grozi to wychodowaniem roztoczy odpornych na działanie paskĂłw. Oto kilka wskazĂłwek jak moĹźna ograniczyć najgroĹşniejszego pasoĹźyta pszczół i pszczelarzy:

• Zabiegi lecznicze w rodzinach przeprowadzamy corocznie, w celu obniĹźenia stopnia poraĹźeniado poziomu bezpiecznego do funkcjonowania rodziny.
• Stosując leki naleĹźy pamiętać o skaĹźeniu jakie leki wywierają czasowo na miĂłd. NaleĹźy wtedy bezwarunkowo odpuścić miodobranie.
• Przy stosowaniu paskĂłw naleĹźy usunąć je, po okresie 6 tygodni, z ula.
• Lecząć rodziny pszczele kwasami mrĂłwkowym i szczawiowym, pamiętajmy Ĺźe kwasy działają tylko przy określonych temperaturach więc najlepiej uĹźywać elektrycznych odparowywaczy dostępnych na rynku.
• Systematyczne usuwanie czerwiu trutowego skutecznie zwalcza pasoĹźyta w rodzinie pszczelej.
• W czasie całego sezonu w pasiece moĹźna stosować naturalne środki zwalczania warrozy. Pszczoły moĹźna odymić miętą, co nie zabije pasoĹźyta lecz zawsze jakoś pomoze naszym pszczołom.

 

Zwalacznie warrozy kwasem szczawiowym

Leczenie warrozy kwasem szczawiowym daje bardzo dobre ofekty, ponieważ likwiduje warroze w 80%-99%, ponadto poddanie kwasu szczawiowego nie powoduje uodparniania się roztoczy na lek, tak jak to bywa przy odymianiu Apiwarolem czy przy użyciu pasków. Zaleca się stosowanie kwasu szczawiowego późną jesienią, gdy temperatura otoczenia przekracza 0 stopni. Podanie kwasu powoduje osypanie się pasożytów z pszczół, lecz nie z osobników które znajdują się w komórkach zasklepionych z czerwiem pszczelim.

•        Pierwszym sposobem na podanie kwasu jest przygotowanie roztworu syropu cukrowego w stosunku 1/1. Syrop cukrowy powinien zawierać około 3 % kwasu szczawiowego.  Tak przygotowany roztwĂłr, powinien byc ciepły, zabieramy na pasiekę i polewamy uliczki w ulu. Średnio powinniśmy zyĹźyć około 40 ml na ul.             
• Drugim sposobem na poddanie kwasu szczawiowego jest uĹźycie elektrycznego parownika. Parownik taki wposaĹźony jest w elektryczny podgrzewać, ktĂłry wsuwamy do ula. Na podgrzewaczu umieszczamy granulki kwasu a następnie wsuwamy go do ula. Po podłączeniu do napięcia, kwas zostaje odparowywany do rodziny pszczelej. Do odparowania uĹźywamy około 1-1,5 g kwasu szczawiowego.

 

Przy używaniu kwasu szczawiowego należy pamiętać o wysokich środkach ostrożności. Zaleca się używanie rękawic gumowych, okularów i maski ochronnej. Pamiętajmy że kwas szczawiowy jest silnie żrący i bardzo łątwo przedostaje się z powietrzem do płuc może powadować oparzenia.       

 

Pszczelarzu pamiętaj o leczeniu swoich pszczół wcześniej. Nigdy nie lekceważ tego groźnego pasożyta pszczół.

 

    

Leczenie Warrozy

Odymianie Pszczół Apiwarolem Leczenie kwasem mrówkowym Budowa Pszczoły

 

 

 

{uniform form=5/}